Canım
arkadaşım Hatice’nin doğum günüydü geçen hafta Perşembe; ona bir sürpriz
yapmayı düşündüm. Birbirimizden çoook uzaklardayız o Elazığ’da ben Ankara’da.
Kurabiye yapmaya karar verdim en az iki gün önce yapıp kargoya vermem
gerekiyordu. Pazar günü kurabiyeleri yaptım düşüncem bir tarafını çikolataya
sonra cevize ve Hindistan cevizine bulamaktı.
Başıma
gelmeyen kalmadı. Önce normal çikolatalı sos yaptım onunla olmayacağını
biliyordum aslında. Sonra eşime bitter çikolata aldırdım. Benmari usulü
eriteyim dedim olmadı. Sonra mikrodalgaya koydum biraz fazlaca ısıtmışım
sanırım yandı, kül oldu L hatta eşim diğer odadan geldi ne oluyor
diye.
Artık
o gün bıraktım bu işin peşini. Ertesi gün bütün marketlerde hazır çikolata sosu
aradım hani sıkılmaya hazır olanlardan. Bakmadığım market kalmadı hiç birinde
de yok. Artık umudumu yitirmiştim kurabiyeleri öylece paketleyip gönderecektim
ki bu işin pazartesi bitmiş olması gerekiyordu. Eve geldim ve her zaman
masamızın üstünde duran “bal” dikkatimi çekti J neden olmasın
dedim ve işe koyuldum.
Önce
bala sonra da cevize buladım
sonra aldığım küçük poşetlere koydum ve kurdelayla
bağladım.
Vee son olarak da aldığım kutuya yerleştirdim, notumu da en üste
koydum.
İşte hazırdı ertesi gün yani Salı günü postalandı ve tam gününde 16
ocakta arkadaşımın eline ulaştı.
Canım
arkadaşım çoook sevinmiş büyük bir sürpriz olmuş onun için. “Sen beni
sevindirdin Allah da seni sevindirsin” diye dua etti bana. Sevdiklerimi mutlu
etmek EN BÜYÜK MUTLULUĞUM benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder